The Villainess is a Marionette 19.bölüm

 

Bölüm 19

 

‘Yanlış anlaşılmalara neden olma şekli hala aynı.’

 

Pervasız konuşma yöntemi, diğer insanların niyetlerini yanlış anlamasını kolaylaştırırdı. Ve beklendiği gibi, Cayena'nın arkasında duran tüm saray hanımlarının nefesleri kesildi. Birbirleriyle bakıştılar ve bunun romantik bir ilgi işareti olup olmadığını merak ettiler.

 

Ancak göndermenin sahibi olan Cayena, hiç yanlış anlamadı.

 

"Geçen sefer servis ettiğim çayı sevmiş gibisin."

 

Raphael, "Çay kesinlikle lezzetliydi," diye yanıtladı.

 

"... Ben senin izlenimini sormuyordum."

 

“Sana teşekkür olarak bir hediye vermem gerektiğini düşündüm.”

 

Raphael çağırdığında görevlisi Vera'ya kumaşa sarılı bir kutu uzattı. Kutuyu açtı. İçeride üç gümüş silindirik kap vardı. Özenle hazırlanmış kaplar güzeldi. Kapağın sapında, daire şeklinde kesilmiş bir yakut vardı.

 

‘… Bu çaylar, sadece açık artırmada satın alabileceğiniz çaylar değil mi?’

 

Cayena, ambalajı anında tanıyabilirdi. O kadar iyi biliniyordu.

 

Bu siyah çay markasının, üretim hacmi küçük olduğu için parayla bile elde edilmesinin zor olduğu biliniyordu.

 

Bu bir armağan olarak çok fazlaydı ama yeniden bir araya gelmeleri için bir bahane olarak fena değildi.

 

Cayena, hizmetkarlara İmparatorun kendisine verdiği çay yapraklarının yanı sıra mücevherleri de kaldırmalarını söyleyerek, "Bunların hepsini götürün," diye talimat verdi. Nedimelerinden ve hizmetkarlarından birkaçı onun emirlerini yerine getirmek için ayrıldı.

 

"Bir iade hediyesi hazırladığınız göre size en son söylediğim şeyler oldukça bilgilendiriciydi."

 

Ona sadece Olivia ile tanışmasını tavsiye etmişti, ama Raphael onunla henüz görüşmemişti. Ve teknik olarak bu, Cayena’nın dediği gibi sorunlarını çözmezdi.

 

“Henüz Lady Olivia Grace ile görüşmedim.”

 

"Öyle mi?" Cayena pencereden dışarı baktı. "Güzel bir gün. Neden yürüyüşe çıkmıyoruz? "

 

Böylece Cayena, onu dışarı çıkıp konuşmaya davet ediyordu.

 

Raphael başını salladı. "Nasıl istersen."

 

Yürüyüşe çıkmaya karar verir vermez Vera, "O zaman bir şemsiye hazırlayacağım, Majesteleri." Dedi.

 

"Gerek yok. Bazen biraz güneşlenmek iyidir."

 

Raphael, Cayena'nın yanına yaklaştı ve ona eşlik etmesi için kolunu teklif etti.

 

Cayena daha önce olduğu gibi kolunu çok gevşek tuttu.

 

‘Raphael insanlara dokunmaktan nefret ettiği için.’

 

Raphael'in tuhaf bakışını fark etmedi çünkü sadece o kısma odaklanıyordu.

 

“Arka bahçede yürüyelim.”

 

Arka bahçenin bir köşesinde sessiz bir köy yolu gibi dekore edilmiş bir patika vardı.

 

Cayena'nın ona önerdiği nokta buydu. Yolun önünde Cayena nedimelerden ayrıldı.

 

“Hepiniz burada beklemelisiniz.”

 

"Evet majesteleri."

 

Raphael bile görevlilerine onu takip etmemelerini söyledi.

 

İkili, gözlerden uzak yol boyunca yürüdü. Onları takip eden bakışlar kaybolur kaybolmaz Cayena elini kolundan çekti.

 

Raphael bir an durakladı, sonra kolunu indirdi.

 

"Sör Kedrey'in benimle yalnız kalmaktan kaçınmaya çalışmaması şaşırtıcı."

 

Bunun üzerine Raphael’in bakışları Cayena’nın yüzüne gitti.

 

Düşünmeden gözleri, yanağını nazikçe sıyıran altın rengi saçlarına çekildi.

 

“Senden kaçınmam için herhangi bir sebep var mı?”

 

Cayena başını çevirdi ve gözleriyle buluştu. Bakışları neden bu kadar açık bir şey sorduğunu sorguluyor gibiydi.

 

“Ya bir zamanlar yaptığım gibi, sana yakın durarak seni rahatsız edersem?”

 

Değiştiğini biliyordu ama geçmişini bu kadar acı bir şekilde tarif edeceğini bilmiyordu. Sanki tamamen başka birinden bahsediyor gibiydi. Tabii ki, bu Cayena’dan habersiz olduğu için değildi.

 

Cayena bununla ilgili konuşmayı bırakmadı.

 

“Bana hemen inanacağını sanmıyorum ama ne olursa olsun senden özür dilemek istiyorum.”

 

Yürümeyi bıraktı.

 

İkisi arasında yaklaşık iki adımlık bir mesafe vardı. Uygun şekilde nazik bir mesafeydi.

 

“Umarım şimdiye kadarki tüm saygısızlığım için beni affedersiniz.”

 

Bir insan tavrını bu kadar çabuk değiştirebilir mi?

 

Genellikle hayır. Bu yüzden Raphael, Cayena’nın özrünün samimi olduğunu dikkatsizce kabul etmedi. Aniden geri dönüp onu takma adıyla çağırsa hiç şaşırmazdı.

 

Ancak özür dileme eylemi, samimi olup olmadığına bakılmaksızın anlamlıydı.

 

‘Bu politik bir jest.’

 

Cayena imparatorluk ailesinden olduğu için, birine düşkün olduğunda bazı özgürlükler almasına izin verildi. Sevdiği kişi Kedrey düklüğünün genç efendisi olsa bile bu geçerliydi.

 

Raphael'e olan ilgisi azaldıysa, ilk etapta hiç ilgilenmemiş gibi davranması onun için sorun değildi. Ancak Cayena bunu yapmayı reddetti ve açıkça konuşarak özür diledi. Ona kin beslemekten kaçınması için bir nedeni olduğu anlamına geliyordu.

 

‘Bu neden ne olabilir?’

 

En son Raphael’in sorunlarını çözmeye çalıştığı durumla aynı olabileceğini düşündü.

 

“Samimi oluyorum, bu yüzden lütfen özrümü kabul edin.”

 

Raphael savunmacı görünmeye başladı.

 

Cayena, bu sefer şerefine bahse girdiği için bunu bekliyor gibiydi.

 

"Onurum üstüne yemin ederim ki bunu bir daha yapmayacağım."

 

Bu noktada Raphael çok meraklandı. Bütün bunları yapması için tam olarak ne pazarlık etmek istedi?

 

Cayena'nın ondan ne istediğini öğrenmek için bu özürü kabul etmesi gerektiğini fark etti.

 

“Üzerinden çok zaman geçti. Artık endişelenmenize gerek yok." (bunu diyen Raphael)

 

Raphael bunun politik bir hareket olduğunu düşünüyordu ama Cayena’nın özrü aslında yarı samimiydi.

 

Böyle özür dilemek ve affedilmek Cayena’nın kalbinde kalan suçluluk duygusunu biraz hafifletti. Raphael hatırlamasa da geri dönmeden önceki hayatından kalan suçluluk duygusu vardı.

 

"Teşekkür ederim."

 

Böylece rahatlamış hissederek gülümsedi. Rüzgar, altın sarısı saçlarını hafifçe salladı.

 

O gülümsemeyi görmek güzeldi. Raphael için böyle bir şey düşünmek biraz tuhaftı.

 

Bu gülümseme ona nasıl böyle hissettirdi?

 

Başını hafifçe yana eğdi. Bu durumu, bu ruh halini ve duygularını anlamadı.

 

“O zaman, başka niyetlerimin olduğunu fark ettiğinden eminim. Onları şimdi anlatacağım."

 

Önceki düşüncesi uzun sürmedi. Bunun nedeni Cayena'nın yeniden işe odaklanmaya başlamasıydı. Cayena'nın ağzındaki gülümseme bir kez daha ciddileşince kayboldu.

 

Raphael tuhaf bir şekilde üzgün hissetti.

 

“Senden Leydi Grace ile tanışmanı istedim. Kendisi çok zekidir, ancak bunun politik nedenleri de var."

 

Bahçeye geri dönmeye başladıklarında nedenini açıkladı.

 

“Yakında nedimelerimden biri olarak Leydi Olivia'yı seçeceğim.”

 

Rezef, ondan Cayena’nın saray hanımı olarak gelmesini çoktan istemesine rağmen, bunun gerçekleşmesi için yeterli değildi.

 

"Öyleyse, Düşes Kedrey’in tepkisini kabaca tahmin edemez miydik?"

 

“Grace ailesine desteğini kesecek ve sanki evlilik görüşmeleri hiç olmamış gibi davranacak.”

 

"Kesinlikle. Ama bunlar sadece Olivia için olmayacak. "

 

"Annemle görüşen diğer iki bayanın da saray hanımlarınız olarak seçileceğini mi söylüyorsunuz?"

 

Cayena hayır anlamında başını salladı.

 

"Hayır. Bunun yerine, onların ailelerini seçememek için başka nedenler olacak. "

 

Aileleri seçememesinin nedenleri?

 

Raphael aklına gelen ilk şeyi söyledi.

 

"Bir sonraki imparator olarak prensi veya Arşidük Heinrich'i destekleyecek misiniz?"

 

“Böyle bir şey yapabilseydim, harika bir yöntem olurdu. Ancak bu kadar kısa bir sürede bunu yapmak biraz zor. "

 

Cayena orijinal romanı okudu ve epey bilgi aldı.

 

Örneğin, bir ailenin yolsuzluk veya skandalı.

 

“Asiller işe çalışmadıkları için çoğu kez gerçeklik duygusunu kaybederler. Paranın ağaçlarda büyüdüğünü düşünüyorlar."

 

“Tahvillerini kaybedip başka bir aile tarafından ipotek edildiklerini söylüyorsunuz. Öyleyse, ailenin reisi değiştirilecek."

Ç.n: tahvil-- devletin ya da ticari bir kuruluşun ödünç para sağlamak amacıyla çıkardığı, yıllık belli bir faiz getiren ve alınıp satılabilen değerli kâğıt.

 

Nadir bir olaydı ama yine de oldukça can sıkıcıydı.

 

Cayena, "Deftere gerçekten bakmadıkça kesin olarak bilmek zor", dedi. "Avon ailesinin tahvilleri yakında devrilecek ve varlıkları tehlikeye girecek. Dükalığınız borcu potansiyel olarak ödeyebilir. Peki ya Arşidük Heinrich bu olaya karışmışsa? "  (hatırlamayanlar için Raphael’in eşi olabilecek adaylar Avon ve Brukin ailesindendi )

 

"Arşidük Heinrich…?"

 

Rakipsiz kurnaz yaşlı tilki, iktidarı artırmak için aktif olarak başkalarının borcunu kullanırdı. Bir aileyi iflasa sürüklerdi ve kontrolü altına alırdı. Bu şekilde hızla güçlendi.

 

“O halde kalan son seçenek Brukin ailesi olacaktı. Ama onlarla evlilik görüşmelerinin de biteceğinden eminim. "

 

“Neden böyle düşünüyorsun?”

 

“Rita Brukin'de kalıtsal bir çılgınlık var. Bu haber şu anda gizleniyor, ama eminim yakında asil topluma ifşa olacak."

 

Kişinin aileyi miras alacak bir halefi doğurması gereken aristokratik bir toplumda, bu, kişinin evlilik beklentilerine ölümcül bir darbe oldu.

 

“Şimdi, bu Düşes Kedrey'in seçtiği tüm aileleri işe yaramaz hale getirdi. Nişanınızı iptal ettiğiniz için tebrikler, Sör Kedrey. "

 

Bu olaylar arasında Cayena'nın doğrudan etkilediği tek şey Olivia Grace'i kazanmaya çalışmasıydı.

 

‘İkisinin bir araya gelmesi gerektiği için, diğer aileler kusurlu olmalı.’

 

Ve bu sayede Cayena bilgileri kendi güvenliği için kullanabildi.

 

"Sözlerine göre, bir süre evlenmem söz konusu olmayacak."

 

"Bu doğru."

 

"Öyleyse, neyi hedefliyorsunuz, Majesteleri?"

 

Cayena tereddüt etmeden cevap verdi.

 

"Güvenini."

 

Raphael bu beklenmedik sözler karşısında sessiz kaldı.

 

Onun güvenini mi? Neden buna ihtiyacı olsun?

önceki bölüm    sonraki bölüm